فروش مواد ضد بو

مواد ضد بو از جمله مواد شیمیایی تصفیه آب و فاضلاب به شمار می روند. از نام های دیگری که این ماده دارد می توان به مواد بوزدا یا مواد حذف کننده بو اشاره نمود که از جمله انواع این مواد می توان به پرکلرین، آب ژاول، کربن اکتیو، کربن فعال، سولفات مس، کات کبود، ازن و نیتروژن اشاره نمود.

بوی نامطبوع یک مشکل آزاردهنده برای جامعه و پرسنل تصفیه خانه می باشد. محدوده بوی فاضلاب از یک بوی اندک تا گازهای خطرناک گسترده است. اصلی ترین مشکل در فرآیند کنترل بو در تصفیه پساب تشخیص منبع و طبیعت بوی فاضلاب می باشد. طعم و بو غالبا به یکدیگر مربوط می باشند، موادی که در داخل آب ایجاد بو می کنند معمولا ایجاد طعم خاص نیز می کنند، به عنوان مثال آب های حاوی گوگرد، بو و طعم تخم مرغ گندیده می دهند. نکته حائز اهمیت آن است که آب هایی که دارای طعم خاص هستند لزوما دارای بوی خاص نمی باشند به عنوان مثال آب هایی که حاوی آهن زیاد هستند، دارای مزه گَس و یا آب های حاوی منیزیم طعم تلخ دارند. از سوی دیگر طعم ترش ناشی از وجود اسیدهای معدنی و طعم صابون به دلیل وجود قلیائیت بالای آب می باشد، این در حالی است که این آب ها فاقد هر گونه بوی خاص می باشند. اگر منشا ایجاد بو و طعم خاص در آب ها مواد آلی باشند می توان از روش های کروماتوگرافی گازی و یا کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا برای ارزیابی آنها استفاده کرد و در غیر اینصورت از روش هایی که وابسته به خواص چشائی و بویایی انسان هستند، استفاده می شود. جانداران آبزی با تولید اسید هیومیک که یک ماده آلی است، سبب ایجاد طعم و بو در آب می شوند. طعم و بوی آب در واحد TON (Threshold odor number) یا عدد آستانه بویایی بیان می شود و از رابطه زیر قابل محاسبه است:

که در آن A حجم آب بودار و B حجم آب مقطری است که باید به آب دارای بو اضافه شود تا دیگر بو احساس نشود (حجم A + B نباید از 200 میلی لیتر تجاوز نماید). مطابق با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی مقدار TON برای آب های آشامیدنی حداکثر 3 واحد بیان شده است. در بعضی استانداردها عبارت غیرقابل تشخیص جلوی TON قید شده است یعنی بوی آب نباید قابل احساس باشد.

حذف طعم و بو بیشتر برای آب های آشامیدنی است که یکی از راه های حذف آن انعقاد، لخته گذاری و ته نشینی می باشد.

بوی نامطبوع یكی از شاخص های آلودگی است که با هوا ترکیب می شود و ما آن را استشمام می کنیم. باکتری ها با استفاده از تجزیه فاضلاب درون چاه، گازهایی از جمله متان، آمونیاک و غیره تولید می کنند که به آن ها گازهای سپتیک می گویند. این گازها سمی هستند و بوی بد و نامطبوعی دارند و همچنین در غلظت های بالا به سیستم تنفسی آسیب وارد می کنند و گاهی نیز موجب مرگ و میر می شوند. اما در غلظت های پایین تر، بوی بد این گازها از طریق لوله های فاضلاب پراکنده می شود. بنابراین روش های مختلفی برای حذف، از بین بردن و کنترل بو وجود دارد.

روش های حذف بو از آب و فاضلاب

• روش فیزیکی
• روش بیولوژیکی
• روش شیمیایی

حذف بو از آب و فاضلاب به روش فیزیکی

روش های مختلف فیزیکی برای حذف و از بین بردن بو وجود دارد که در زیر به چند مورد از آن ها می توان اشاره داشت:

• هوادهی
• محصور کردن
• اسپری مواد معطر
• رقیق سازی با هوای بی بو
• احتراق
• سوزاندن کاتالیزوری

حذف بو از آب و فاضلاب به روش بیولوژیکی

تصفيه بيولوژيكی روشی موثر و اقتصادی برای غلظت های كم آلاينده (بو) در حجم زياد هوا می باشد. کنترل بو در سيستم های بيولوژيكی براساس فعاليت ميكروارگانيسم هايی كه تركيبات بودار موجود در فاضلاب را به دی اكسيدكربن و آب تبديل می كنند، می باشد.

روش های بیولوژیکی حذف بو

• بیو فیلتراسیون
• بیواسکرابرها

حذف بو از آب و فاضلاب به روش شیمیایی

حذف بو به روش شیمیایی با استفاده از مواد شیمیایی و تزریق آن به منبع آب باعث جلوگیری و از بین بردن جلبک های مولد بو صورت می گیرد.

روش های شیمیایی حذف بو

• افزودن نیترات: نیترات را به عنوان منبع اكسیژن انتخاب می کنند. فاضلاب خام به حالت طبیعی بدون نیترات است، در نتیجه باید به صورت مصنوعی به آن نیترات اضافه كرد. كنترل سولفید هیدروژن موجود در سیستم فاضلاب با افزودن نیترات به دو صورت ممکن است. از جمله مزیت های این روش می توان به حذف و جلوگیری از تولید سولفید هیدروژن اشاره کرد.
• ازن زنی: ازن یک اكسیدكننده قوی است که مولكول های بودار را به سرعت به تركیبات اولیه آن ها تجزیه می كند و خود به اكسیژن تبدیل می شود. این فرآیند دوستدار محیط زیست است و روشی مناسب برای شکستن ساختار مولکول است.

مواد شیمیایی علاوه بر از بین بردن جلبک ها قادرند برخی از باکتری های مؤثر در ایجاد بو و طعم آب را نیز از بین ببرند. همچنین مواد شیمیایی زیر برای حذف بوی بد به کار می روند:

• سولفات مس: قلیائیت، درجه حرارت و pH، عوامل موثر در میزان مصرف این ماده می باشند. اگر قلیاییت بیشتر از 50 میلی گرم در لیتر باشد، میزان سولفات مس مورد نیاز برابر یک میلی گرم در لیتر می باشد. اگر قلیایت کمتر از 50 میلی گرم در لیتر باشد، میزان سولفات مورد نیاز برابر 0.3 میلی گرم در لیتر می باشد.
• پرمنگنات پتاسیم: پرمنگنات پتاسیم به صورت کریستال ها و یا گرانول های بنفش تیره با جلای فلزی می باشد. با آهن ترکیب می شود و مانع از تولید کلروفیل در جلبک می گردد.
• پودر کربن فعال: برای رسیدن به شرایط دلخواه در مایعات و گازها بایستی ناخالصی ها حذف شوند. یکی از بهترین روش های حذف ناخالصی های آب، حذف آن ها به شیوه جذب سطحی می باشد. ذغال فعال شده نشان دهنده یک سری از مواد جذب کننده سطحی، با جنسی ذغالی و شکل کریستالی است که در ساختار داخلی آن روزنه های زیادی وجود دارد، که با ایجاد پوشش محافظ مانع از رسیدن نور به جلبک می شود. ذغال فعال جاذبی قوی با جذب سطحی فوق العاده است که در هیچ حلال شناخته شده ای حل نمی شود و برجسته ترین مشخصه آن حذف انتخابی آلاینده هاست و در گاهی موارد برای بازیافت مواد نیز به کار می رود. میزان جذب کربن فعال به اندازه ساختار منافذ کربن و توزیع اندازه منافذ و همچنین اندازه و شکل مولکول های آلاینده بستگی دارد.
• آبژاول: هیپوکلریت سدیم یا آبژاول به مایع سفید کننده یا وایتکس گفته می شود که از این محلول برای گندزدایی و بوزدایی استفاده می کنند.
• پرکلرین: هیپوکلریت کلسیم یک ضد بو و ضد باکتری است که به منظور تصفیه آب های آشامیدنی، گندزدایی و ضد عفونی کنندگی انواع آب ها استفاده می کنند.

لیست قیمت مواد ضد بو یا مواد شیمیایی بو زدا

کلیه قیمت ها بدون اطلاع قبلی قابل تغییر می باشد، لطفا جهت استعلام قیمت خرید با واحد فروش تماس حاصل نمایید.

تاریخ بروزرسانی: 1401/10/17